De term Oceanic Feeling werd geïntroduceerd door de schrijver Romain Rolland en later door Sigmund Freud beschreven: een gevoel van grenzeloze verbondenheid met de wereld, alsof men oplost in iets dat veel groter is dan het eigen bestaan. Het is een gewaarwording waarin we zowel beweging als nietigheid ervaren, opgenomen in alles wat rondom ons stroomt.
Vanuit die invalshoek maken we tijdens het werken bewust een pas op de plaats. We leggen onze wil niet op, maar laten toe dat het materiaal terugspreekt: verf die uitvloeit, pigment dat zich onverwacht hecht, structuren die zich vormen buiten onze controle. In dat samenspel wordt iets zichtbaar dat niet door ons wordt gedicteerd.
Binnen dit thema is er een houding van ontzag. We geven de natuur de ruimte om haar eigen potentie te tonen en zo onze eigen nietigheid voelbaar te maken. Het werk wordt zo een plek waar natuur en mens elkaar verzorgen en waaruit een nieuwe gevoelsruimte kan ontstaan, een ruimte die ons herinnert aan de krachten die ons dragen en aan het feit dat we daar slechts een deel van uitmaken.
ISLE IN THE DISTANCE
ON THE EMANCIPATION OF MATERIALS
​​​
In de getoonde serie genaamd ON THE EMANCIPATION OF MATERIALS (jaar 2022) wordt een minimalistische stijl uitgewerkt met interesse voor een improviserende en hedendaagse gevoeligheid. Als uitgangspunt hiervoor dienen het typerende materiaalgebruik, de achtergrond waartegen de vormen & lijnen zijn afgezet en de eigengemaakte metalen omlijstingen. Ook de minimalistische opzet, gekenmerkt door openheid en relatief veel negatieve ruimte zijn van belang voor het scheppen van de gezochte verstilling om pas daar vanuit de werken een emotie mee te geven. Er is met verschillende materialen gewerkt als verf, potlood, staal, krijt en papier. Belangrijk daarbij is dat ieder element op een eerder moment buiten het doek om is gemaakt. De elementen zijn als een dun laagje op andere oppervlaktes aangebracht en zodoende met andere materialen in contact geweest voordat ze in gedroogde vorm zijn overgeheveld naar het doek. De verf wordt tijdens het proces in verschillende verhoudingen vermengd met water of acrylmedium om deze dunner dan wel dikker te maken. Door de verschillende verfdiktes ontstaan bijzondere vermengingen en vloeiingen van kleuren. Terwijl controle verloren gaat op deze manier, kunnen de natuurwetten hun gang gaan. De spiegelende achtergrond schept eenheid tussen het doek en de vaak transparante elementen. Bij de totstandkoming is ervoor gekozen om als makers een anonieme rol aan te nemen; het draait niet zozeer om de intentionele daad maar eerder om het tegenovergestelde; een werk te maken dat vrij is van de menselijke hand om zo plaats te maken voor een veel vrijere en natuurlijkere uitkomst. De gedachte daarbij is dat de dominante en manipulatieve houding die het gebruik van kwasten in de hand werkt wordt opgegeven zodat het materiaal veelzijdiger kan worden ingezet en daarmee een grotere meer zelfstandige rol in het creatief proces krijgt. Het is vanuit deze invalshoek dat we pogen de gevoelservaring aan te spreken en tot een uitkomst te komen die ons mystieker en veelzijdiger oogt en waar we zelf ook niet direct grip op hebben.
In the Boat Shed bevindt zich op de grens van het thema Oceanic Feeling. Waar Oceanic Feeling gaat over het opgaan in een groter geheel, als de blik die zich verliest in de horizon, richt In the Boat Shed zich op de nabijheid van een specifiek “jij” daarbinnen.
​
De installatie ontwikkelt zich in twee parallelle lijnen: een fysieke en een digitale. Beide lijnen delen dezelfde vormelijke oorsprong, maar verschillen in context, perspectief en materiaal en daardoor in ervaring.​​​
​​​
​
I WOULD DO ANYTHING FOR YOU
In het fysieke spoor staan drie objecten centraal. I Would Do Anything For You toont een houten gereedschapsbord op schragen, waarvan de gaten met vuller zijn gedicht en waarin de titel in het oppervlak is aangebracht. Het is een spontane, onbewuste handeling, verankerd in het materiaal van een gedachte die is opgekomen in de werkplaats; dankzij de werkplaats. ​​
I WOULD DO ANYTHING FOR YOU
IN THE BOAT SHED INSTALLATION
​​​
INFINITE EXPECTATION OF THE DAWN
Het tweede werk Infinite Expectation of the Dawn is een kleine boot op bokken, deels voorzien van metalen toevoegingen. Het werk verwijst naar de Theseus-paradox. Deze stelt de vraag: blijft een object zichzelf wanneer al zijn onderdelen zijn vervangen? De handgeschreven titel op de romp maakt het persoonlijk en geeft een verwachtingsvolle uitdrukking naar de toekomst. De kleine roeiboot op bokken is bovendien een poetisch object; een drager met veel symboliek.
​
​​
INFINITE EXPECTATION OF THE DAWN
IN THE BOAT SHED INSTALLATION
BOAT IN THE OPEN
Het derde werk Boat in the Open staat als een sculptuur in de ruimte. Het bestaat uit twee houten latten die met elkaar zijn verbonden door middel van polyester en een touwtje dat aan de twee uiteinden is gespannen. De sculptuur staat als een boog en daarmee een romp van een boot, gespannen en enigszins schuin in de ruimte. Het is licht, kwetsbaar en roept de sfeer van grace op, een fragiel evenwicht tussen kracht en kwetsbaarheid.
​
Hoe aanwezig ook, zo achtergelaten in de ruimte lezen de fysieke werken als een herinnering. Ze dragen sporen van gebruik, roepen een specifieke sfeer op, en zijn geworteld in ambacht en plaats. Ze zijn tactiel, lichaamsgerelateerd en gebonden aan een specifieke context. ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​
BOAT IN THE OPEN
IN THE BOAT SHED INSTALLATION
​​​ANYTHING FOR YOU (DIGITAAL)
In het digitale spoor keert de vorm van de romp van de boot terug, maar is ze in een nieuwe context geplaatst. De titel Anything for You klinkt eerder als een echo van dat andere werk, het bord, maar zonder de ‘I’ wordt het universeler, opener.
Door niet de gehele romp te tonen maar in te zoemen op het touwtje, leest het werk eerder als een stilleven. Waar de Theseus-paradox in het fysieke spoor klassiek wordt opgevoerd (de boot die door vervanging verandert) speelt ze in het digitale spoor op een ander vlak: de bootvorm blijft, maar titel, medium, schaal en context veranderen volledig.​​​​​​​​
​​
ANYTHING FOR YOU
IN THE BOAT SHED INSTALLATION
​
LIKE A WATERSTRIDER
Ook het werk Like a Waterstrider refereert qua vorm naar de fysieke sculptuur. De romp oogt lichtvoetig op het digitale water. De Waterstrider beweegt zich lichtvoetig over het digitale water. Het is een hybride vorm, thuis in lucht, land en water, maar afhankelijk van elk van deze elementen om te bestaan.
In stilte tast ze het oppervlak af; slechts cirkels verraden haar aanwezigheid. Ze is contemplatief en alert tegelijk, instinctief gedreven, maar altijd balancerend tussen zichtbaarheid en verdwijnen. Zoals ze zich beweegt in meerdere domeinen, zo beweegt het werk tussen fysieke herinnering en digitale verbeelding. Flexibel en veelzijdig als een zilverkleurig rijstenkorreltje op het wateroppervlak. ​
LIKE A WATERSTRIDER
IN THE BOAT SHED INSTALLATION
​​​​​​​​​​
SLOT
De digitale werken zijn geworteld in beweging, in de suggestie van oneindigheid. Ze zijn niet gebonden aan gewicht of sporen van gebruik, maar aan verandering, vluchtigheid en herinterpretatie. Ze voelen daardoor fris, licht en onbegrensd; ze zijn minder gebonden aan één persoon of moment, en suggereren eerder het oplossen van identiteit in een groter geheel.
​
Zo ontvouwt zich een tweesporig narratief: het ene spoor zoekt contact en verankering, het andere zoekt het oplossen van identiteit in een groter geheel. Samen onderzoeken ze hoe het oceanische gevoel kan worden bereikt via verschillende routes; door het ego op te laten lossen in gevoel, ambacht, transformatie, grace, verbeelding of identificatie. De zee is altijd aanwezig, maar soms als object, soms als horizon.
​
In the Boat Shed functioneert niet alleen als dialoog tussen fysieke en digitale vormen, maar als een onderzoek in kijken. De fysieke werken brengen de kijker in direct contact met materiaal, gewicht, textuur en sporen van gebruik. Ze nodigen uit tot een affectieve benadering: kijken met het hart, met herinnering, met nabijheid. De digitale werken daarentegen onthechten en verschuiven. Ze nodigen uit tot een gevoelsstroming: kijken zonder zwaarte, zonder tijd, zonder plaats.
​